ការមិនយល់ពីកាតព្វកិច្ច ការមិនចេះអានកិច្ចព្រមព្រៀង ឬគ្មានលុយបង់ថ្លៃក្រដាសស្នាម បានធ្វើអោយអ្នកធ្វើការចំណាកស្រុកកម្ពុជាខ្លះងាយរងនឹងការបង្ខំអោយធ្វើពលកម្ម និងបំណុលទាសភាព ពិសេសនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ អ្នកធ្វើការទាំងនេះបាននិយាយពីការដែលថៅកែក្នុងប្រទេសដែលគេទៅដល់នោះ ដកហូតសំណៅនៃកិច្ចសន្យាការងារ ឬដកហូតលិខិតឆ្លងដែន។ ទីភ្នាក់ងារជ្រើសរើសពលករត្រូវបានរាយការណ៍មកថា បានកែអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណស្របច្បាប់ និងឯកសារបញ្ជាក់អាយុ ដើម្បីអាចជ្រើសរើសពលករជាកុមារ ដោយខុសច្បាប់បាន។ នៅប្រទេសកម្ពុជា ឪពុកម្តាយពេលខ្លះលក់កូនអោយគេបង្ខំធ្វើពលកម្ម រួមទាំងការបំរើដូចទាសករនៅតាមផ្ទះ ឬអោយដើរសុំទានតាមផ្លូវ នៅប្រទេសថៃ។ កុមារកម្ពុជាថែមទាំងត្រូវបានគេនាំយកទៅប្រទេសវៀតណាម ដើម្បីបង្ខំអោយធ្វើពលកម្ម។ តំបន់ពេស្យាចារស្វាយប៉ាក នៅក្រៅក្រុងភ្នំពេញ ដែលនៅទីនោះ មានការប្រកបមុខរបរកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទលើកុមារ នៅតែបន្តសកម្មភាពដដែល ទោះបីជានគរបាលបានខិតខំបិទជាច្រើនលើកច្រើនសារហើយក៏ដោយ។ យោងតាមអង្គការពលកម្មពិភពលោក មានកុមារធ្វើពលកម្មក្នុងទំរង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតដទៃទៀត ដែលរួមមានការងារផ្នែកកសិកម្ម ការធ្វើឥដ្ឋ ក្បឿង ការដើរលក់តាមផ្លូវ និងការដើរសុំទាន។ កុមារទាំងនេះងាយរងគ្រោះនឹងការជួញដូរមនុស្សណាស់។
នៅក្នុងប្រទេស ស្រ្តីនិងកុមារវៀតណាម និងកម្ពុជាត្រូវបានគេជួញដូរពីតំបន់ជនបទមកក្រុងភ្នំពេញ សៀមរាប ប៉ោយប៉ែត កោះកុង និង ទីក្រុងព្រះសីហនុ ដើម្បីកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទ។ ការលក់កុមារីព្រហ្មចារី នៅតែជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរនៅប្រទេសកម្ពុជា។ បុរសកម្ពុជាគឺជាប្រភពធំបំផុតនៃតំរូវការពេស្យាចារកុមារ ថ្វីបើមាន ចំនួនច្រើនគួរសមនៃបុរសធ្វើដំណើរមកពីសហរដ្ឋអាមេរិក និងអឺរ៉ុប ព្រមទាំងប្រទេសអាស៊ីដទៃទៀត មកប្រទេសកម្ពុជា ជាទេសចរផ្លូវភេទលើកុមារក្តី។
រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាមិនគោរពបានពេញលេញ តាមបទដ្ឋានអប្បបរិមា សំរាប់ការបំបាត់ការជួញដូរមនុស្សទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ក៏រដ្ឋាភិបាលកំពុងតែខិតខំច្រើនគួរអោយកត់សំគាល់ ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សនេះ។ រដ្ឋាភិបាលបានបន្តការខិតខំក្នុងការនាំខ្លួនមកកាត់ទោសនូវករណីអ្នកជួញដូរមនុស្ស ដោយបានផ្តន្ទាទោសជនល្មើសជួញដូរចំនួន ៦២ នាក់ ក្នុងឆ្នាំនៃរបាយការណ៍។ ចំនួននេះមានការកើនឡើងជាងឆ្នាំមុនដែលមានតែ ២០ នាក់ ដែលត្រូវបានដាក់ទោស កាលពីឆ្នាំនៃរបាយការណ៍កន្លងទៅ។ រដ្ឋាភិបាលមានការជឿនលឿនបានគ្រាន់បើក្នុងការប្រឈមនឹងការជួញដូរពលករកម្ពុជាឆ្លងដែន ក្នុងពេលដែលខ្លួនបានធ្វើអោយមានការដាក់ទោសលើទីភ្នាក់ងារជ្រើសរើសពលករមានច្បាប់អនុញ្ញាត ដែលបានប្រព្រឹត្តការជួញដូរ និងការជ្រើសរើសពលករដោយក្លែងបន្លំ។ នៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១១ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានអនុម័ត លើបំរាមលើការជ្រើសរើស បង្រៀន និងបញ្ជូនពលករបំរើតាមផ្ទះទៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ នៅក្នុងឆ្នាំនៃរបាយការណ៍នេះ រដ្ឋាភិបាលថែមទាំងបានផ្តើមការចរចាលើអនុស្សារណៈ នៃការយោគយល់ជាមួយរដ្ឋាភិបាលម៉ាឡេស៊ី ដើម្បីការពារសិទ្ធិ របស់ពលករចំណាកស្រុកកម្ពុជា នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ លើសពីនេះទៀត រដ្ឋាភិបាលថែមទាំងបានចេញអនុក្រិត្យ ដើម្បីគ្រប់គ្រងលើការជ្រើសរើស និងការប្រព្រឹត្តទៅលើពលករចំណាកស្រុក។ យ៉ាងណាក្តី ក្រិត្យនេះមានចំណុចខ្សោយធំៗ ដូចជាកង្វះការបញ្ជាក់អោយបានច្បាស់នូវសិទ្ធិរបស់ពលករចំណាកស្រុក ឬការគ្រប់គ្រងថ្លៃជ្រើសរើសដែលពលករចំណាកស្រុកត្រូវបង់អោយទីភ្នាក់ងារជ្រើសរើសពលករបំរើតាមផ្ទះ ដែលជាការធ្វើអោយពលករងាយរងគ្រោះដោយសារទាសភាពបំណុល និងការបង្ខំអោយធ្វើពលកម្ម។ ក្រិត្យថែមទាំងមិនបានកំណត់បទដ្ឋានអប្បបរិមាសំរាប់គោលណែនាំសំរាប់ការតាមដាន របស់រដ្ឋាភិបាលលើអ្នកកំរ៉ៃជើងសារ និងអ្នកជ្រើសរើសពលករ ហើយនិងការអនុវត្តលើការដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះសកម្មភាពជ្រើសរើសពលករដោយខុសច្បាប់។
អនុសាសន៍សំរាប់ប្រទេសកម្ពុជា
រក្សាការខិតខំក្នុងការស៊ើបអង្កេត និងនាំខ្លួនយកមកកាត់ទោសនូវជនល្មើសក្នុងការជួញដូរ ទាំងអ្នកជួញដូរពលកម្ម ទាំងអ្នកជួញដូរផ្លូវភេទ កែលំអការខិតខំក្នុងការស៊ើបអង្កេតនិងកាត់ទោសមន្ដ្រីរដ្ឋាភិបាល ដែលមានការពាក់ព័ន្ធ ក្នុងការជួញដូរមនុស្ស ចេញវិធានការតឹងរឹងក្នុងការតាមដាន និងអនុវត្តដើម្បីគ្រប់គ្រងអោយបានល្អនូវការជ្រើសរើសពលករ ការរកការងារអោយ និងការការពារពលករចំណាកស្រុកនៅបរទេស ដាក់ទោសព្រហ្មទណ្ឌលើក្រុមហ៊ុនជ្រើសរើសពលករ ដែលប្រព្រឹត្តខុសច្បាប់ក្នុងពេលជ្រើសរើសពលករ ដូចជាទាសភាពបំណុល ការឃុំពលករទុកមួយកន្លែងក្នុងអំឡុងពេលរៀនសូត្រមុនពេលចេញដំណើរ ហើយនិងការជ្រើសរើសពលករអាយុក្រោម ១៨ ឆ្នាំ។ ធ្វើអោយអាជ្ញាធរអនុវត្តច្បាប់ និងអ្នកចេញគោលនយោបាយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការមានច្រើនឡើងនៃការជួញដូរបុរសពេញវ័យ ជាពិសេសក្នុងផ្នែកនេសាទ ហើយជួយបុរសរងគ្រោះអោយបានច្រើននៅក្នុងជំរក របស់អង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល កែប្រែអនុក្រិត្យលេខ ១៩០ ដែលទើបតែត្រូវបានអនុម័ត ស្តីពីពលករចំណាកស្រុក ដោយបញ្ចូលបញ្ញាតិច្បាស់លាស់ ប្រកបដោយតំលាភាព និងមានលក្ខណៈគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ដើម្បីការពារពលករចំណាកស្រុក បង្កើនការខិតខំធ្វើអោយដំណើរតុលាការមានប្រសិទ្ធភាពច្រើន និងគិតគូរពីសេចក្តីត្រូវការនិងផលប្រយោជន៍ របស់ជនរងគ្រោះដោយការជួញដូរ បង្កើតអោយមានការបញ្ជាក់ការការពារសាក្សី ជាពិសេសសំរាប់ជនរងគ្រោះ ដោយការជួញដូរ បង្កើនការខិតខំក្នុងការរកមើលជនរងគ្រោះ ដោយសារការជួញដូរក្នុងចំណោមក្រុមមនុស្សងាយរងគ្រោះ ដូចជាកុមារ និងពលករចំណាកស្រុក កំណត់ពិធីសារក្នុងការកំណត់អត្តសញ្ញាណនៃជនរងគ្រោះនៅទូទាំងប្រទេស បង្កើនការបញ្ជូនរបស់រដ្ឋាភិបាលនូវជនរងគ្រោះដោយការជួញដូរទៅអោយអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល ដោយបន្ថែមការឧបត្ថម្ភ និងសេវា ដែលរួមមានជំនួយផ្លូវច្បាប់ ការគាំទ្រផ្នែកចិត្តសាស្រ្តសង្គម និងកម្មវិធីធ្វើសមាហរណកម្មឡើងវិញ បង្កើនការសហការជាមួយរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសគោលដៅស្តីពីការការពារ និងការធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍ប្រកបដោយសុវត្ថិភាព នៃពលករចំណាកស្រុក ប្រកាន់ខ្ជាប់និងអនុវត្តតាមលក្ខខ័ណ្ឌនៃផែនការសកម្មភាពជាតិ (ពីឆ្នាំ២០១១ ដល់ឆ្នាំ២០១៣) កែលំអសហប្រតិបត្តិការ និងសំរបសំរួលគ្នាជាអន្តរទីភ្នាក់ងាររវាងនរគបាល មន្រ្តីតុលាការ និងបុគ្គលិកដទៃទៀតរបស់រដ្ឋ លើករណីជួញដូរ និងដំណើរការនៃការបញ្ជូនជនរងគ្រោះ ហើយបន្តប្រកាសអោយមានយុទ្ធនាការលើកកំពស់ការយល់ដឹង របស់សាធារណជន ដើម្បីកាត់បន្ថយតំរូវការលើការជួញដូរផ្លូវភេទ និងទេសចរណ៍ផ្លូវភេទលើកុមារ របស់មនុស្សនៅក្នុងស្រុក និងជនបរទេស។
ការនាំខ្លួនយកមកកាត់ទោស
រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានដើរទៅមុខខ្លះ មិនទៅមុខខ្លះក្នុងការអនុវត្ដច្បាប់ប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្ស។ ច្បាប់ដែលត្រូវបានដាក់ចេញ នៅឆ្នាំ ២០០៨ ស្ដីពីការបង្ក្រាបការជួញដូរមនុស្ស និងការធ្វើអាជីវកម្មកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទ មាននិយាយពីបទល្មើសជួញដូរជាច្រើន ក្នុងមាត្រាចំនួន ១២ ក្នុងចំណោមមាត្រាចំនួន ៣០ ក្នុងច្បាប់នេះ។ ច្បាប់នៅកម្ពុជាហាមប្រាមគ្រប់ទំរង់ទាំងអស់ នៃការជួញដូរមនុស្ស ចែងពីការដាក់ទោស ចំពោះបទល្មើស ដែលមានភាពម៉ឺងម៉ាត់គ្រប់គ្រាន់ និងស្របតាមទោស សំរាប់បទឧក្រិដ្ឋធ្ងន់ធ្ងរដទៃទៀត ដូចជាការរំលោភសេពសន្ទវៈ។ ក្នុងឆ្នាំនេះ ក្រសួងយុត្តិធម៌បាននាំមកកាត់ទោសចំនួន ១០២ ករណី ដែលបាននាំដល់ការផ្តន្ទាទោសលើ ៦២ ករណី។ បើប្រៀបធៀបនឹងឆ្នាំមុន គឺមានតែការផ្តន្ទាទោសតែ ២០ ករណីទេ។ ក្នុងចំណោមករណីទាំង ១០២ មានជនប្រព្រឹត្តការជួញដូរចំនួន ៤៩ នាក់ ត្រូវបាននាំមកទោសក្រោមច្បាប់ជួញដូរមនុស្ស ហើយមាន ៣២ នាក់ត្រូវបានកាត់ទោសក្រោមក្រមព្រហ្មទណ្ឌ និងច្បាប់ស្តីពីស្ថានទំងន់ធ្ងន់ធ្ងរ។ ក្នុងអំឡុងពេលក្រោមរបាយការណ៍នេះ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានដាក់ទោសថៅកែ បុគ្គលិក និងអ្នកគ្រប់គ្រងចំនួន ៨ នាក់ នៃទីភ្នាក់ងារជ្រើសរើសពលករ ដែលមានអាជ្ញាប័ណ្ណ ពីបទល្មើសទាក់ទងនឹងការជួញដូរ ដើម្បីកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្ម។ ជនដែលត្រូវបានផ្តន្ទាទោសបានទទួលទោសជាប់ពន្ធនាគារពី ១ ឆ្នាំដល់ ៨ ឆ្នាំ។ ពលករខ្មែរនានាដែលត្រូវបានបញ្ជូនទៅប្រទេសថៃដោយក្រុមហ៊ុនជ្រើសរើសពលករមួយនៅភ្នំពេញ បានឆ្លើយបញ្ជាក់ថាក្រុមហ៊ុនបាននាំពួកគេអោយទៅធ្វើការ នៅក្នុងរោងចក្រ ដែលកេងប្រវ័ញ្ចលើរូបគេ ដោយលិខិតឆ្លងដែនរបស់គេត្រូវបានដកហូត គ្មានការព្យាបាលជំងឺអោយ ហើយប្រាក់ឈ្នួលត្រូវបានកាត់បន្ថយយ៉ាងច្រើន មុនពេលគេទទួលការគំរាមកំហែងចំពោះការប្រាប់ផ្នែកសារព័ត៌មាន ពីស្ថានភាពទុក្ខលំបាករបស់គេ។ ក្នុងឆ្នាំក្រោមរបាយការណ៍នេះ ជនបរទេសដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាណាចារលើកុមារ ហើយត្រូវបានផ្តន្ទាទោស ដោយតុលាការចំនួន ៣ នាក់ ដោយមានម្នាក់ជាប់ចោទផងដែរ ពីការជួញដូរផ្លូវភេទ ហើយមានម្នាក់ទៀតត្រូវបានតុលាការរកឃើញថា បានពាក់ព័ន្ធនឹងករណីល្មើសផ្លូវភេទ លើកុមារយ៉ាងធំបំផុតមួយ ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តកម្ពុជា បានទទួលការលើកលែងទោស ហើយត្រូវបានដោះលែងពីពន្ធនាគារមុនកាលកំណត់។
អំពើពុករលួយដែលមានជាទូទៅនៅគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់ទាំងអស់បានបន្តរាំងស្ទះ ដល់ការប្រឹងប្រែងប្រឆាំងការជួញដូរ ហើយអ្នកសង្កេតការក្នុងស្រុកជឿថា វាជាបុព្វហេតុនៃនិទណ្ឌភាព សំរាប់ក្រុមហ៊ុន ដែលជ្រើសរើសពលករដោយខុសច្បាប់ ដែលមានចំណែកធ្វើអោយមានការជួញដូរ។ នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១១ អតីតប្រធានការិយាល័យប្រយុទ្ធប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្ស និងការពារអនីតិជនរបស់នគរបាលក្រុងត្រូវបានតុលាការផ្តន្ទាទោស ដោយកំបាំងមុខអោយជាប់ពន្ធនាគារចំនួន ៧ ឆ្នាំ ក្រោមការចោទប្រកាន់ថាបានចូលដៃចូលជើងក្នុងបទល្មើស ដែលរួមមានការទទួលសំណូកពីម្ចាស់ផ្ទះបនជាថ្នូនឹងការផ្តល់ការការពារ ហើយនិងព័ត៌មាន ពីការឆ្មក់ចូលឆែកឆេរ នៅពេលអនាគត។ យ៉ាងណាក្តី ការចោទប្រកាន់ស្តីពីអំពើពុករលួយ មិនដែលត្រូវបានតុលាការក្រុងភ្នំពេញ ឬអង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយលើកយកមកពិនិត្យទេ ហើយជនល្មើសដែលតុលាការបានដាក់ទោសនោះ បានគេចខ្លួនមុនពេលត្រូវបានចាប់ខ្លួន ហើយពេលនេះនៅមិនទាន់ត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅឡើយទេ។
ការការពារ (Protection)
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានរក្សាការខិតខំរបស់ខ្លួនក្នុងការរកមើលជនរងគ្រោះ ដោយសារការជួញដូរ ហើយខំធ្វើយ៉ាងណាអោយពួកគេបានទទួលសេវាកម្ម ក្នុងអំឡុងពេលក្រោមរបាយការណ៍នេះ។ ថ្វីបើមានក្រសួងមួយចំនួនបានរួមចំណែកផ្តល់ស្ថិតិដល់មូលដ្ឋានទិន្នន័យ នៃការជួញដូរក្តី តែព័ត៌មានគឺមិនត្រឹមត្រូវ និងមិនពេញលេញទេ។ អាជ្ញាធរកម្ពុជាបានបន្តប្រើនិតិវិធីជាប្រព័ន្ធដើម្បីរកមើលជនរងគ្រោះ ហើយបញ្ជូនគេទៅកន្លែងផ្តល់ទីជំរករបស់អង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល។ រដ្ឋាភិបាលក៏មានកន្លែងផ្តល់ជំរកបណ្តោះអាសន្នមួយដែរនៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ សំរាប់ស្រ្តី និងកុមារី តែអាជ្ញាធរមិនផ្តល់ជំនួយអ្វីបន្ថែមលើនេះទេ។ ថ្វីបើមានជនរងគ្រោះ ជាបុរសច្រើនក្តី ក៏នៅតែមានកង្វះកន្លែងជំរកសំរាប់ពួកគេដែរ ពីព្រោះរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាមិនតំរូវអោយអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលទទួលជនរងគ្រោះជាបុរសទេ។ ក្រសួងសង្គមកិច្ចបានរាយការណ៍ ពីការបានទទួល និងបានបញ្ជូនជនរងគ្រោះ ដោយការជួញដូរចំនួន ៨៨៤ នាក់ ទៅកាន់កន្លែងផ្តល់ទីជំរក ហើយនគរបាលមូលដ្ឋានបានបញ្ជូនជនរងគ្រោះ ដោយការជួញដូរផ្លូវភេទចំនួន ២៤៧ នាក់ទៅមន្ទីរសង្គមកិច្ចខេត្ត។ ដោយមានជំនួយពីអង្គការ UNICEF ក្រសួងសង្គមកិច្ចបានបន្តដំណើរការមជ្ឈមណ្ឌលទទួលអោយស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្ន នៅប៉ោយប៉ែត ដែលនៅទីនោះ ក្រសួងបានរាយការណ៍ថាបានរកឃើញជនរងគ្រោះដោយការជួញដូរចំនួន ១០៦ នាក់ ក្នុងចំណោមជនជាតិខ្មែរធ្វើចំណាកស្រុក ហើយដែលត្រូវបានបញ្ជូនមកពីប្រទេសថៃវិញ ក្នុងឆ្នាំក្រោមរបាយការណ៍នេះ។
អាជ្ញាធរបានលើកទឹកចិត្តអោយជនរងគ្រោះ ចូលរួមក្នុងការស៊ើបអង្កេត និងការនាំជនប្រព្រឹត្តការជួញដូរមកកាត់ទោស ហើយបានផ្តល់សិទ្ធិអោយជនរងគ្រោះប្តឹង។ យ៉ាងណាក្តី ប្រព័ន្ធអនុវត្តច្បាប់ និងប្រព័ន្ធតុលាការទន់ខ្សោយ និងប្រកបដោយអំពើពុករលួយរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ដំណើរការបណ្តឹងស៊ីពេលយូរ ការភ័យខ្លាចការសងសឹក និងកង្វះការការពារសាក្សី និងកង្វះធនធាននៅតែធ្វើអោយជនរងគ្រោះមិនចង់ធ្វើសហប្រតិបត្តិការក្នុងករណីនានា ហើយបង្ករជាឧបសគ្គដល់លទ្ធភាពរបស់គេក្នុងការស្វែងរកយុត្តិធម៌តាមផ្លូវច្បាប់។ រដ្ឋាភិបាលមិនបានបោះពុម្ពផ្សាយទិន្នន័យ ស្តីពីការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្មកុមារ តាំងពីឆ្នាំ២០០១ មក។ លើសពីនេះទៀត មន្រ្តីរដ្ឋាភិបាលមិនបានលៃថវិកាទុកសំរាប់ការស៊ើបអង្កេតលើការបង្ខំអោយកុមារធ្វើពលកម្មទេ ហើយក៏មិនបានធ្វើអធិការកិច្ចលើករណីបែបនេះទេ ក្នុងអំឡុងពេលក្រោមរបាយការណ៍នេះ។
ការបង្ការ
រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានបង្កើនការខិតខំ ដោយមានកំរិតរបស់ខ្លួន ដើម្បីការពារកុំអោយមានការជួញដូរមនុស្ស ក្នុងអំឡុងពេលក្រោមរបាយការណ៍នេះ។ រដ្ឋាភិបាលបានដំណើរការប្រព័ន្ធស្គែនក្រយ៉ៅដៃ នៅព្រលានយន្តហោះ ដែលក្រសួងការងារសង្ឃឹមថា ប្រព័ន្ធនេះអាចប្រើក្នុងការងារបង្ការ មិនអោយមានការជួញដូរមនុស្ស តែរហូតមកដល់ចុងនៃអំឡុងពេលក្រោមរបាយការណ៍នេះ ការនេះមិនទាន់បានដើរទៅមុខនៅឡើយទេ។ នៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១១ តាមការស្នើសុំរបស់សកម្មជនប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្ស និងជាការឆ្លើយតបនឹងរបាយការណ៍ ស្តីពីជនជាតិខ្មែរទទួលរងការកេងប្រវ័ញ្ចក្នុងការងារបំរើតាមផ្ទះ នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី រដ្ឋាភិបាលបានរឹតបន្តឹងលើសិទ្ធិធ្វើដំណើររបស់ពលរដ្ឋ ដោយដាក់បំរាមទាំងស្រុងលើធ្វើចំណាកស្រុក របស់ស្រ្តីកម្ពុជាទៅកាន់ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ដើម្បីធ្វើការជាអ្នកបំរើតាមផ្ទះ។ ការរឹតបន្តឹងនេះអាចនាំដល់កំណើននៃហានិភ័យនៃការជួញដូរសំរាប់អ្នកដែលនៅតែទទូចចង់ធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការ។ ក្នុងករណីដោយឡែកពីនេះ នៅខែសីហា ឆ្នាំ២០១១ រដ្ឋាភិបាលបានអនុម័តអនុក្រិត្យលេខ ១៩០ ដែលគ្រប់គ្រងសកម្មភាពរបស់បណ្តាក្រុមហ៊ុន នៅក្នុងប្រទេស ដែលជ្រើសរើសពលករខ្មែរទៅធ្វើការនៅបរទេស តែវិធានការនេះមិនបានដោះស្រាយបញ្ហានៃការទារថ្លៃខ្ពស់ហួសហេតុ មុនពេលចេញដំណើរ ពីក្រុមហ៊ុនជ្រើសរើសពលករ ហើយការនេះមានចំណែកដោយផ្ទាល់ក្នុងការធ្វើអោយមានទាសភាពបំណុល។ ជារួម ច្បាប់និងបទបញ្ញាតិរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងការគ្រប់គ្រងការជ្រើសរើស ការរកកន្លែងការងារអោយ និងការការពារពលករចំណាកស្រុកទៅបរទេស នៅខ្សោយនៅឡើយ។ វាខ្វះការញែកអោយដាច់ច្បាស់ពីគ្នានូវការទទួលខុសត្រូវរបស់ទីភ្នាក់ងារជ្រើសរើសពលករ និងការទទួលខុសត្រូវរបស់អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល ក្នុងអំឡុងពេលនៃដំណើរការជ្រើសរើសពលករ ហើយវាមិនបញ្ជាក់លំអិតនូវការតាមដាន ឬគ្រប់គ្រងអោយបានសមស្រប លើបណ្តាទីភ្នាក់ងារ ដើម្បីជៀសវាងការរំលោភ ការពារកុំអោយមានអំពើពុករលួយ និងអនុវត្តទោសព្រហ្មទណ្ឌ។ ក្នុងអំឡុងពេលក្រោមរបាយការណ៍នេះ ក្រសួងការងារបានរាយការណ៍ថា ខ្លួនបានចាប់ផ្តើមផ្តល់ការបង្រៀនមុនពេលចេញដំណើរ សំរាប់ពលករចំណាកស្រុកស្តីពីសិទ្ធិរបស់គេ។ តែ បញ្ហាដូចជាការយកលិខិតឆ្លងដែនទុក និងទាសភាពបំណុលមិនត្រូវបានពន្យល់ទៅពលករទេ ឬក៏មិនត្រូវបាននិយាយអោយបានគ្រប់គ្រាន់ក្នុងអនុក្រិត្យ ដែលទើបត្រូវបានអនុម័តថ្មីៗ។ ផែនការសកម្មភាពជាតិ (ឆ្នាំ២០១១ – ២០១៣) ដែលជាក្របខ័ណ្ឌគោលនយោបាយ របស់រដ្ឋាភិបាលសំរាប់ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្ស ត្រូវបានអនុម័តយល់ព្រម ដោយគណកម្មាធិការជាតិ នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១១។
ក្រសួងកិច្ចការនារីបានសំរបសំរួល និងរៀបចំទិវាយល់ដឹងប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្ស នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១១ ដែលតាមរយៈនេះ អ្នកចូលរួមប្រមាណ ៤០ ០០០ នាក់ និងទូរទស្សនិកជនចំនួន ៣ លាននាក់ បានលឺការឆ្លើយបំភ្លឺរបស់ជនរងគ្រោះ ដោយការជួញដូរផ្លូវភេទ និងការប្តេជ្ញារបស់មន្រ្តីរដ្ឋាភិបាលជាន់ខ្ពស់ ក្នុងការពង្រឹងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្ស។ ដោយមានការជួយពីអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល រដ្ឋាភិបាលបានធ្វើយុទ្ធនាការប្រឆាំងការជួញដូរ នៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យ និងខេត្តសៀមរាប។ ក្រសួងទេសចរណ៍បានបន្តការខិតខំជាមួយអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីធ្វើផ្ទាំងប៉ាណូ ការឃោសនាតាមទស្សនាវដ្តី និងក្រដាសចែងអោយ ដើម្បីកាត់បន្ថយតំរូវការលើជំនូញផ្លូវភេទ និងទេសចរណ៍ផ្លូវភេទលើកុមារ ថ្វីបើការខិតខំទាំងនេះសំដៅលើទេសចរផ្លូវភេទបរទេស ជាជាងមនុស្សនៅក្នុងប្រទេស។ អាជ្ញាធរបានដាក់ទោសលើទេសចរផ្លូវភេទជាបរទេសចំនួន ៦ នាក់ ក្នុងឆ្នាំក្រោមរបាយការណ៍នេះ ហើយករណីចំនួន ៣ កំពុងតែដំណើរការបន្ត។ ការលើកលែងទោស និងការដោះលែងមុនកាលកំណត់នៃជនជាប់ទោស ពីបទប្រព្រឹត្តអំពើអាណាចារ លើកុមារបានបំផ្លាញកេរ្តិ៍ឈ្មោះនៃការខិតខំរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងទេសចរណ៍ផ្លូវភេទលើកុមារ។ មន្រ្តីកងរាជអាវុធហត្ថកម្ពុជាបានរៀបចំ ដោយមានការជួយ និងគាំទ្ររបស់អង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល និងបានចូលរួមក្នុងវគ្គរៀនសូត្រស្តីពីការកសាងសមត្ថភាព របស់សមត្ថកិច្ចអនុវត្តច្បាប់ ក្នុងឆ្នាំក្រោមរបាយការណ៍នេះ។ កំលាំងយោធាកម្ពុជា ដែលចូលរួមក្នុងការថែរក្សាសន្តិភាព នៅបរទេស បានត្រូវបានបង្រៀនស្តីពីការជួញដូរមនុស្ស មុនពេលចេញបំពេញបេសកកម្ម។
