វិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជា រាជធានីភ្នំពេញ
ថ្ងៃទី៣ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៥
សូមជំរាបសួ ឯកឧត្តម យក់ ង៉ុយ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា លោក សុផា រតនា ប្រធានសមាគមអតីតនិស្សិតអាហារូបករណ៍សហរដ្ឋអាមេរិកនៅកម្ពុជា (FUSAAC) និងសមាជិកដទៃទៀតនៃសមាគម FUSAAC សាកលវិទ្យាធិការ និងតំណាងដទៃទៀតនៃសាកលវិទ្យាល័យសាធារណៈ និងឯកជន សិស្ស និស្សិត មាតា បិតា អស់លោក លោកស្រី សូមអរគុណ និងសូមស្វាគមន៍នៅក្នុងពិព័រណ៍ជំនាញសិក្សា និងការងាររបស់សមាគម FUSAAC។ តាងនាមអោយលោកឯកអគ្គរដ្ឋទូត William Todd និងស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកទាំងមូលប្រចាំនៅកម្ពុជា យើងមានសេចក្តីរីករាយសូមធ្វើការឧបត្ថម្ភដល់ពិព័រណ៍នេះម្តងទៀត ដែលនៅពេលនេះ ឈានដល់ឆ្នាំទី៦ របស់វាហើយ ហើយមានកាន់តែធំ និងល្អជាងមុន។
ដូចលោកអ្នកជាច្រើនបានដឹងហើយ សមាគម FUSAAC គឺជាអង្គការស្ម័គ្រចិត្ត ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអតីតនិស្សិតដែលបានចូលរួមក្នុងកម្មវិធីផ្លាស់ប្តូរដែលឧបត្ថម្ភដោយរដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលរួមមានកម្មវិធី Fulbright និង Global UGRAD និងកម្មវិធីជាច្រើនទៀត។ ទោះបីគេមានប្រវត្តិខុសគ្នាក្តី តែសមាជិក សមាគម FUSAAC សុទ្ធតែបានចូលរួមនៅក្នុងកម្មវិធីផ្លាស់ប្តូរនៅសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលគ្រប់គ្រងដោយការិយាល័យរបស់ខ្ញុំ នៅក្នុងស្ថានទូតអាមេរិក គឺផ្នែកកិច្ចការសាធារណៈ។
កម្មវិធី Fulbright គឺជាកម្មវិធីផ្លាស់ប្តូរដ៏ល្បីនិងចាស់ជាងគេបំផុតរបស់រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក ដោយឆ្លងតាមរយៈកម្មវិធីនេះ សិស្ស និស្សិត អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវធ្វើការស្រាវជ្រាវ និងសិក្សានៅក្នុងប្រទេសរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក។ និស្សិតអាហារូបករណ៍ Fulbright បរទេសអាចសិក្សានៅកន្លែង និងមុខវិជ្ជាដែលគេចង់សិក្សា តែមានលក្ខខ័ណ្ឌសំខាន់មួយដែលត្រូវបានភ្ជាប់ទៅនឹងគ្រប់អាហារូបករណ៍ទាំងអស់ គឺការតំរូវអោយធ្វើការស្នាក់នៅតាមផ្ទះ។ នៅពេលរៀនចប់ពីកម្មវិធី Fulbright អ្នកទទួលអាហារូបករណ៍ចាំបាច់ត្រូវវិលត្រឡប់មកមាតុប្រទេសវិញយ៉ាងហោចណាស់សំរាប់រយៈពេល ២ ឆ្នាំ។ យើងធ្វើបែបនេះមិនមែនដើម្បីដាក់ទណ្ឌកម្ម ឬក៏ពីព្រោះយើងខ្វះអ្នកនៅជាមួយ ហើយចង់ឃើញពួកគេនោះទេ។ យើងធ្វើនេះ ពីព្រោះយើងមានជំនឿយ៉ាងខ្លាំងថា ធាតុសំខាន់បំផុតមួយនៃកម្មវិធី Fulbright គឺការតំរូវអោយផ្តល់ត្រឡប់ទៅអោយសហគមន៍វិញ។ ឱកាសល្អមានមកជាមួយនូវការទទួលខុសត្រូវធំ។ កម្មវិធីផ្លាស់ប្តូរដទៃទៀតក៏មានការទាមទារដូច្នេះដែរ។ នៅកម្ពុជា យើងរំពឹងថា អ្នកទទួលអាហារូបករណ៍ទាំងអស់របស់យើងវិលត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ ហើយចង់ចែករំលែកអ្វីមួយដែលគេបានរៀននៅសហរដ្ឋអាមេរិក។
នេះគឺជាហេតុផលមួយក្នុងចំណោមហេតុផលដែលខ្ញុំមានសេចក្តីរីករាយជាខ្លាំងចំពោះការមានវត្តមាននៅពេលនេះ ដើម្បីគាំទ្រពិព័រណ៍ជំនាញសិក្សា និងអាជីព។ នេះគឺជាឧទារហណ៍ដ៏ប្រពៃមួយនៃអតីតនិស្សិតអាហារូបករណ៍ Fulbright របស់យើង ដោយប្រើបទពិសោធន៍របស់គេ ដើម្បីផ្តល់ត្រឡប់ទៅអោយនិស្សិតជំនាន់ក្រោយ ហើយជួយពួកគេក្នុងការរៀបចំខ្លួនសំរាប់ផ្លូវទៅមុខ។
ខ្ញុំបានអានកំណត់ហេតុមរណៈរួមជាមួយនឹងប្រវត្តិរបស់វីរបុរសម្នាក់ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ នៅក្នុងការតស៊ូរបស់បារាំង ដែលបាននិយាយថា “នៅក្នុងជីវិត…មានការសំរេចចិត្តសំខាន់តែ៣ ឬ ៤ ទេដែលត្រូវធ្វើ។ សល់ពីហ្នឹងគឺជារឿងសំណាង”។ ខ្ញុំមិនចង់ដាក់សម្ពាធខ្លាំងពេកទៅលើអ្នកទេ តែការជ្រើសរើសជំនាញសិក្សានិងអាជីពគឺជាការសំរេចចិត្តមួយក្នុងចំណោមការសំរេចចិត្ត ៣ ឬ ៤ នោះ។ ការជ្រើសរើសអ្វីសំរាប់សិក្សាមិនមែនត្រឹមតែជាការជ្រើសរើសសំខាន់បំផុតមួយនៅក្នុងការសិក្សាសំរាប់អ្នកទេ តែវាថែមទាំងជាជំរើសសំខាន់បំផុតមួយនៅក្នុងជីវិតសំរាប់អ្នក។ បើនិយាយម្យ៉ាង វាមិនសមហេតុផលទេ ពីព្រោះភាគច្រើននៃអ្នកទាំងអស់គ្នាគឺនៅក្មេង ហើយមិនទាន់មានបទពិសោធន៍ ឬយ៉ាងហោចណាស់ ខ្ញុំធ្លាប់ស្ថិតនៅក្នុងអាយុរបស់អ្នក។ អ្នកត្រូវដឹងថា មិនមែនមានតែអ្នកទេ។ សូមពិគ្រោះយោបល់ជាមួយឪពុកម្តាយ ជាមួយមិត្តភក្តិ ជាមួយអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សាផ្នែកការសិក្សា ចូលមើលក្នុងអ៊ិនធ័រណែត ហើយធ្វើការស្រាវជ្រាវ។ ទាញយកបញ្ញាញាណ និងបទពិសោធន៍អោយបានច្រើនបំផុត តាមដែលអាចធ្វើបាន។ តែនៅទីបំផុត ធ្វើតាមអ្វីដែលចិត្តរបស់អ្នកប្រាប់អ្នកអោយធ្វើ ហើយមិនចាំបាច់ទាល់តែអ្នកណាផ្សេងគិតថា វាល្អបំផុតសំរាប់អ្នកនោះទេ។ អ្នកត្រូវទទួលផលពីការសំរេចចិត្តរបស់អ្នក ហើយអ្នកគឺជាអ្នកដែលត្រូវធ្វើការសំរេចចិត្ត។ នេះគឺជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃការក្លាយជាមនុស្សពេញវ័យ។
បើនៅពេលក្រោយមក អ្នកយល់ឃើញថា អ្នកចង់រៀនមុខវិជ្ជាណាមួយផ្សេងទៀត ឬចាប់អាជីពផ្សេង សូមធ្វើទៅ ហើយកុំងាកក្រោយ។ ខ្ញុំមានអាជីពជាអ្នកច្បាប់ មុនពេលក្លាយជាអ្នកការទូត។ ខ្ញុំដឹងថា លោករដ្ឋមន្រ្តីគឺជាអ្នកសេដ្ឋកិច្ច មុនពេលផ្តោតលើផ្នែកសិក្សាអប់រំ។ យើងធ្វើការផ្លាស់ប្តូរសំរាប់ខ្លួនយើងគ្រប់ពេល ហើយអ្នកគួរតែកុំមានការបារម្ភក្នុងការធ្វើដូច្នេះផងដែរ។ តែតាមរយៈការធ្វើការជ្រើសរើសបានល្អបំផុតពីដំបូង នៅក្នុងអាជីពរបស់អ្នកទាក់ទងនឹងការសិក្សា អ្នកធ្វើការរៀបចំខ្លួនបានល្អសំរាប់ឈានទៅទទួលជោគជ័យ នៅគ្រប់ដំណាក់កាលទាំងអស់នៃជីវិតរបស់អ្នក។
នៅក្នុងពេលដែលអ្នកសិក្សាជាបន្តទៅ ខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តអោយអ្នកបន្តសិក្សាភាសាអង់គ្លេស។ វានឹងបើកទ្វារជាច្រើនសំរាប់អ្នក ទាំងក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន ទាំងក្នុងជីវិតការងារអាជីព ហើយបើអ្នកអាចធ្វើបាន សូមគិតអោយបានដិតដល់លើការដាក់ពាក្យទៅរៀននៅក្រៅប្រទេស ទោះបីសំរាប់រយៈពេលខ្លីក៏ដោយ។ មិនថា អ្នកនឹងទៅសហរដ្ឋអាមេរិក (ខ្ញុំសង្ឃឹមដូច្នេះ) ឬនៅកន្លែងណាផ្សេង វានឹងបើកភ្នែក និងចិត្តរបស់អ្នកអោយទូលាយ។ បន្ទាប់មក អ្នកវិលត្រឡប់វិញ ហើយផ្តល់អោយវិញ មិនថា គេតំរូវអោយធ្វើ ឬមិនតំរូវក្តី។
ខ្ញុំសូមអរគុណសមាគម FUSAAC ចំពោះការរៀបចំពិព័រណ៍ផ្តល់ប្រឹក្សានេះ និងចំពោះការធ្វើអោយការរៀបចំនេះក្លាយជាប្រពៃណីប្រចាំឆ្នាំ។ សូមអរគុណចំពោះអ្នកឧបត្ថម្ភទាំងអស់ដែលបានធ្វើអោយពិធីនេះមានទៅបាន។សូមអរគុណជាពិសេសចំពោះវិទ្យាស្ថានបច្ចេកទេសកម្ពុជា ដែលបានទទួលធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះ។ កាលពីប៉ុន្មានខែមុន ខ្ញុំបានស្ថិតនៅក្នុងបន្ទប់នេះ ពេលចូលរួមក្នុងសន្និសីទស្តីពីភាសាអង់គ្លេស CamTESOL ដែលជាពិធីដ៏ប្រពៃមួយ។ ពេលនោះ លោករដ្ឋមន្រ្តីក៏បានអញ្ជើញមកដែរ ហើយបានថ្លែងសុន្ទរកថាប្រកបដោយអត្ថន័យ ហើយខ្ញុំដឹងជាប្រាកដថា លោកនឹងថ្លែងម្តងទៀត នៅបន្តិចទៀតនេះ។ ខ្ញុំសូមសរសើរលោកចំពោះការប្តេជ្ញាចិត្តដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់លោក ចំពោះការជំរុញវិស័យអប់រំ នៅកម្ពុជា។
ជាចុងក្រោយ ខ្ញុំសូមអរគុណដល់លោកអ្នកទាំងអស់ដែលមានវត្តមាននៅពេលនេះ ដោយបានចំណាយពេលវេលា ហើយមានគំនិតផ្តួចផ្តើមគ្រោងផែនការអនាគតរបស់អ្នក។ អ្នកពិតជានឹងទទួលប្រយោជន៍ពីបទពិសោធន៍នេះ ហើយតាមរយៈនេះ ប្រជាជនកម្ពុជាទាំងអស់នឹងទទួលបានប្រយោជន៍ដែរ។ យើងមានកិត្តិយសដោយបានដើរតួនាទីតូចមួយ នៅក្នុងដំណើរការនេះ។ សូមអរគុណច្រើន។
